Wim (Wytze Gerrit Carel) Schuhmacher wordt geboren in Amsterdam in 1894. Aanvankelijk werkt hij als huis- en decoratieschilder, maar legt zich vanaf 1913 toe op de vrije schilderskunst. In zijn eerste jaren wordt hij beïnvloed door het werk van Toorop, Van Gogh en Breitner. Belangrijk voor zijn artistieke ontwikkeling is ook de kennismaking met de expressionisten van de Bergense School. Rond 1924 maakt hij zich los van hun invloed. Hij ontwikkelt een eigen stijl die gerekend wordt tot het magisch realisme. Hij maakt naam met zijn uiterst verfijnde techniek, zonder zichtbare ‘toets’, maar vooral door zijn bijzondere grijstonen, wat hem de bijnaam ‘Meester van het grijs’ oplevert. Minder bekend is dat hij, naast het schilderen, meubilair en decors voor toneelstukken ontwerpt.
Schuhmacher reist veel door Zuid-Europa, waar hij veel van zijn motieven vindt. Vooral in het Italiaanse San Gimignano vervolmaakt hij zijn ontkleurde wereld waarin het lichtschijnsel overal en nergens vandaan lijkt te komen.
Een afnemend gezichtsvermogen in de laatste fase van zijn leven, maakt hem het schilderen ten slotte onmogelijk. Hij overlijdt in 1986.
