Schilder en beeldhouwer William Turnbull wordt in 1922 geboren in het Schotse Dundee. Hij werkt van 1939 tot 1941 als illustrator in Dundee en studeert van 1946 tot 1948 kunst aan de Slade School of Fine Art in Londen. Eind jaren veertig verblijft hij in Parijs, waar hij o.a. Giacometti en Brancusi ontmoet, en zijn eerste werken maakt. Hij keert terug naar Londen, waar hij van 1953 tot 1961 visiting artist is aan de Central Saint Martins College of Art and Design. Van 1964 tot 1972 doceert hij er beeldhouwkunst.
In 1952 vertegenwoordigt Turnbull onder het motto ‘New Aspects of British Sculpture’ met andere vooraanstaande Britse beeldhouwers Groot-Brittanië op de Biennale van Venetië. In 1968 neemt hij deel aan de vierde Documenta in Kassel.
Volgens de Tate Gallery werd Turnbull aangetrokken door het totemische: veel van zijn beeldhouwwerken laten zijn fascinatie zien voor de oude Griekse, West-Afrikaanse en Zuidoost-Aziatische culturen. Turnbull was altijd op zoek naar de essentie van het object dat hij maakte, maar hij liet ook het toeval meebepalen. Zo drukte hij ‘objets trouvés’ in mallen van klei, zodat in het uiteindelijke beeld een element van toeval aanwezig was.
In 2012 overlijdt William Turnbull in Londen.
