Henk Visch wordt geboren in Eindhoven in 1950. In de periode 1968-1972 doorloopt hij de Koninklijke Academie voor Kunst en Vormgeving in Den Bosch.
Tot 1980 werkt Visch alleen op papier. Hij zet zijn tekeningen in enkele zuivere lijnen neer. Ze laten vaak sprookjesachtige figuren zien, neergezet in een geheel eigen vormentaal, die met raadselachtige voorwerpen omringd of in de weer zijn. Visch suggereert zo een handelen dat voor zijn personages vanzelfsprekend is, maar laat hen tevens verzinken in een eigen, voor de kijker weinig toegankelijke wereld.
Visch is er altijd op gericht het associatievermogen van de kijker te prikkelen. Volgens Visch is de zichtbaarheid van het kunstwerk zijn sterkste eigenschap. Daarin ligt de kracht van het werk, dat in feite zijn voltooiing vindt in het oog van de kijker.
In 1979, tijdens een verblijf in New York, besluit Visch ook te gaan beeldhouwen. De beeldhouwwerken die hij sindsdien maakt – zowel kleine figuren als monumentale constructies van hout of polyester – dragen met hun wulpse, ronde vormen onmiskenbaar het signatuur dat ook uit zijn tekeningen spreekt.
Visch vertegenwoordigde Nederland op de Biennale van Venetië in 1988, nam deel aan de Documenta IX in Kassel in 1992 en ontving diverse belangrijke kunstprijzen. Hij woont en werkt in Eindhoven en Stuttgart.
