Constant wordt in 1920 als Constant Anton Nieuwenhuys geboren in Amsterdam. Tussen 1938 en 1941 volgt hij daar zijn kunstopleiding. In 1947 heeft hij in Amsterdam zijn eerste solotentoonstelling. Het jaar daarop is hij medeoprichter van de Nederlandse Experimentele Groep en later dat jaar van de internationale Cobragroep. Samen met de Belg Christian Dotremont is hij de belangrijkste theoreticus van deze groep. In talloze manifesten en artikelen neemt hij de maatschappelijke rol van de kunstenaar onder de loep en roept hij op tot bevrijding van creativiteit en fantasie in dienst van een zich steeds vernieuwende cultuur. In het werk dat hij in de Cobrajaren maakt, verschijnen de aan kindertekeningen ontleende figuren die het werk van de leden van de Cobragroep kenmerken.
In 1950 vestigt Constant zich in Parijs. In deze periode ontstaan de ‘oorlogsschilderijen’, vol resten van een vernielde wereld, waarin hulpeloze mensen hun handen ten hemel heffen. Eind jaren vijftig ontwikkelt hij ideeën over de ideale stad, ‘Nieuw Babylon’, waarin de van arbeid bevrijde mens, de ‘homo ludens’, zijn creatieve vermogens tot bloei kan brengen – ideeën die terug te vinden zijn in zijn artistieke productie van die tijd.
In de jaren zeventig krijgt de esthetische component in Constants werk de overhand en is er in toenemende mate sprake van invloed van de oude meesters.
Constants werk is geëxposeerd in musea over de hele wereld. Een uitvoerig overzicht hiervan is te vinden op de website van de Stichting Constant, die zich ook ten doel stelt het oeuvre in kaart te brengen.
