Karel Appel (Amsterdam, 1921) staat in 1948, samen met Constant en Corneille, de Deen Jorn en de Belgen Dotremont en Noiret, aan de basis van Cobra. De Cobrakunstenaars willen in hun werk een vrije, spontane expressie realiseren. Zij willen terug naar de bron van het scheppen en laten zich daarbij inspireren door tekeningen en schilderijen van kinderen en geesteszieken.
Van de Nederlandse Cobrakunstenaars brengt Karel Appel de oproep tot directe expressie in verf het nadrukkelijkst in praktijk. In de Cobrajaren schildert hij in felle en heldere kleuren en in simpele vormen en stevige lijnen kindwezens en fantasiedieren. Na het uiteenvallen van Cobra in de vroege jaren vijftig, ontwikkelt hij een steeds heftiger en expressionistischer schildertrant. Hij brengt de verf steeds dikker aan op het doek, in krachtige streken en ogenschijnlijk impulsief. Zijn schilderijen en werkwijze, die doet denken aan actionpainting, veroorzaken in de jaren vijftig de nodige ophef. Pas later volgt de publieke waardering.
Appel overlijdt in 2006, op 85-jarige leeftijd, in Zürich. Naast schilderijen maakte hij assemblages en beeldhouwwerken. Daarnaast bouwde hij een indrukwekkend grafisch oeuvre op.
